وصیت نامه عزت‏الله لچینانى

بسم الله الرحمن الرحیم

"وَ لا تَحْسَبَنَ الَذینَ قُتِلُوا فى سَبیلِ اللَّهِ اَمْواتاً بَلْ اَحْیاءٌ عِنْدَ رِبِهِمْ یُرْزَقُونْ"

"گمان نکنید کسانى که در راه خدا کشته شده‏اند، مردگانند، بلکه آنان زنده‏اند و در نزدخدایشان روزى مى‏خورند."

با درود و سلام بر منجى عالم بشریت حضرت مهدى موعود )عج( و درود وسلام بر نایب بر حقش خمینى بت شکن و درود و سلام بر خانواده‏هاى شهدا، اسرا ومفقودین و با درود فراوان بر تمام امت مسلمان و در خط امام وصیت نامه خود راآغاز مى‏کنم.

اکنون که در زمانى زندگى مى‏کنیم که همانند زمان امام حسین است و روزهایش‏همانند روز عاشورا است و کربلایش مانند کربلاى حسین)ع(، بر ماست که به نداى هل‏من ناصر حسین زمان )امام امت( لبیک بگوییم و امام عزیزمان را یارى رسانیم.

اکنون که خداوند منان توفیق حضور در جبهه و جهاد در راه اسلام را به ما داده‏است خدا را شکر مى‏کنم و شکر گزارم که در زمانى زنده‏ایم که بتوانیم تا آخرین قطره‏خونمان در راه اسلام و قرآن دفاع کنیم و اگر خداوند قبول کند خونى که در رگهاى ماجریان دارد را در راه اسلام و پایدارى آن بریزیم.

توصیه من به امت قهرمان این است که همانطورى که تا به حال پیرو امام بوده‏ایدو او را یارى نموده‏اید تا آخر نیز با او باشید. دست از امام و رهبر عزیزمان برندارید.خط امام همان خط رسول الله)ص( است. یک لحظه از آن غافل نشوید و ازکمبودهاى دنیوى شکایت نکنید که هر جنگى کمبودى دارد، همانطورى که در زمان‏رسول الله )ص( نیز یاران آن حضرت در شعب ابى طالب با کمبودها مواجه شدند وآنقدر مقاومت کردند که حتى براى خوراکى خود هر سه نفر از آنها یک دانه خرمااستفاده مى‏کردند چون به خاطر اسلام بود.

مهمتر از همه از نماز و واجبات الهى دست برندارید که نماز ستون دین است و ماهم براى پا بر جا بودن همین نماز جنگ مى‏کنیم.

سخنى چند با پدر و مادر بزرگوارم که زحمت‏ها کشیدند تا مرا بزرگ کردند و به‏اینجا رساندند که نمى‏دانم چگونه از آنان قدردانى بکنم.

هر وقت عازم جبهه مى‏شدم مانع رفتن من نمى‏شدند، حتى خدا را شکرمى‏کردند که چنین فرزندى را تربیت کردند.

هر چند که براى آنها فرزند خوبى نبودم و نتوانستم آنطور که باید حق فرزندى‏را اداء کنم، معذرت مى‏خواهم و از شما حلالیت مى‏طلبم. از شما مى‏خواهم درمصیبت‏ها صبر و مقاومت کنید.

از برادران و خواهرانم و کلیه خویشان  آشنایان حلالیت مى‏طلبم و از آنهاعذرخواهى مى‏کنم، اگر به آنها آزار و اذیتى رساندم. به آنها توصیه مى‏کنم که‏فرزندانتان را طورى تربیت کنید که همیشه یار و یاور اسلام باشند و از واجبات الهى‏دست برندارند.

از پدر و مادرم مى‏خواهم که دو ماه روزه مرا بگیرند و یکسال نماز هم برایم‏بخوانند و حساب‏هاى مرا در طى این چند ماهى که از جهاد حقوق گرفته‏ام، صاف‏نکرده‏ام و از شما مى‏خواهم که حساب این چند ماه را صاف کنید و اگر چیزى به آن‏تعلق گرفت آن را بپردازید و حدود 10000 ریال نیز به عنوان رد مظالم برایم‏بپردازید و از این نظر نیز خداوند را شکر مى‏کنم که مال و ثروتى در این دنیا نداشتم که‏مرا به دنیا مشغول کند و دست از قرآن و اسلام بردارم و به دنیا و مال و ثروت دل‏ببندم.

"والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته"

65/9/29 عزت‏الله لچینانى